Terapie

Mini-QEEG to nieinwazyjna metoda diagnostyczna dostarczająca wielu cennych informacji potrzebnych do planowania terapii EEG – Biofeedback. Badanie mini QEEG umożliwia zaobserwowanie asymetrii amplitudowej w dowolnym paśmie częstotliwości między lewą i prawą półkulą, a także dysharmonie w funkcjonowaniu obu półkul. Badanie miniQEEG jest przydatne przy planowaniu treningu EEG – Biofeedback. Wskazuje, w których punktach należy wzmacniać lub hamować dane pasma częstotliwości.

Przed badaniem  Mini QEEG zalecane jest:

• zadbanie, aby pacjent był wypoczęty i wyspany
• zjedzenie lekkiego posiłku
• nie przyjmowanie leków stymulujących ośrodkowy układ nerwowy, na 24 godzinny przed badaniem
• nie spożywanie alkoholu, napojów zawierających kofeinę oraz wszelkich innych środków psychoaktywnych na 24 godzinny przed badaniem
• umycie włosów i nie stosowanie w dniu badania produktów tj. lakiery, żele do stylizacji włosów

UWAGA! nie należy odstawiać leków przyjmowanych z przepisu lekarza

Terapia Biofeedback jest to metoda bazująca na biologicznym sprzężeniu zwrotnym. Podczas treningów EEG Biofeedback dostajemy informację o tym, jak w danej chwili pracuje nasz mózg, co obserwujemy jako zmianę w grze, filmie lub animacji na ekranie monitora. Dzięki temu możemy wpływać na jego pracę. Uzyskanie zapisu pracy mózgu umożliwiają umieszczone na głowie elektrody. Sygnał, który odbierają, jest przetwarzany na zapis poszczególnych fal mózgowych. Dzięki odpowiednim ustawieniom program komputerowy reaguje. W ten sposób zmniejszamy ilość fal, których jest za dużo, a zwiększamy tych, których jest za mało.

Wskazania do terapii:

• ADHD i ADD
• specyficzne trudnościami w nauce (dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia)
• problemy z koncentracją uwagi
• nadmierna agresja
• zaburzenia mowy (np. problem jąkania)
• trema i nadwrażliwość
• zaburzenia rozwoju psychomotorycznego
• zaburzenia nastroju
• zaburzenia snu
• urazy głowy
• stany paniki i lęku
• udary mózgu

Terapia EEG-Biofeedback jest także pomocna dla osób zdrowych. Dzięki niej jesteśmy w stanie szybciej i lepiej przyswajać nowe informacje, w tym także efektywniej uczyć się języków obcych.
Już po 15-20 treningach można odczuć:

• poprawę koncentracji i funkcji poznawczych
• wzrost kreatywności
• lepszą pamięć
• wyciszenie i zwiększone możliwości radzenia sobie ze stresem
• poprawę nastroju i samooceny
• skrócenie czasu reakcji (ważne dla sportowców, kierowców, pilotów
  lepszą organizację i sprawniejsze podejmowanie decyzji

Terapia Integracji Odruchów ma na celu zintegrowanie przetrwałych odruchów niemowlęcych. Polega ona na wykonywaniu przez dziecko we współpracy z terapeutą odpowiednich ćwiczeń ruchowych, uruchamiających określone partie mięśni, ćwiczeniach izometrycznych oraz masażu. Istotą terapii jest stymulacja odpowiednich partii mózgu poprzez masaż i pracę mięśni, dla uruchomienia mechanizmów integracji. Odruchy niemowlęce to zestaw określonych, nieświadomych ruchów i reakcji organizmu, które pojawiają się na kolejnych etapach rozwojowych każdego zdrowego dziecka.
Odruchy te są niezbędne dla przetrwania (np. reakcja na zagrożenie, odruch ssania). Pojawiają się one już na początku życia płodowego i powinny zintegrować się z całym systemem neuroruchowym organizmu w toku rozwoju układu nerwowego.
Jeśli odruchy nie zostaną prawidłowo zintegrowane z systemem nerwowym, stają się przyczyną zaburzeń osłabiają strukturalnie ośrodkowy system nerwowy, co w konsekwencji prowadzi do zaburzeń wyższych procesów nerwowych, rozumianych jako szeroko pojęte uczenie się.

Wskazania do terapii:

• mózgowe porażenie dziecięce
• autyzm
• zespół Aspergera
• zaburzenia zachowania,
• lęki i fobia
• opóźnienie w rozwoju umysłowym,
• nadpobudliwością w tym z ADHD
• trudności w nauce (dysleksja, dysgrafia, dysortografia)
• zaburzeniami koncentracji uwagi
• zaburzenia mowy (w tym jąkanie)
• trudności w uczeniu się
• problemy emocjonalne i z zachowaniem
• problemy sensoryczno-motoryczne
• zaburzenia koordynacji
• dysfunkcje ruchowe i percepcyjne
• percepcji wzrokowej i słuchowej
• choroba lokomocyjna, lęk wysokości

Terapia Taktylna jest metodą pracy z dziećmi z trudnościami w psychoruchowym rozwoju, wspomagająca rozwój funkcji mózgowych i układu nerwowego. Polega na stymulacji zmysłu dotyku (rodzaj masażu) przez wykorzystanie neurologicznych zasobów aktywności ruchowej organizmu. Reguluje i normalizuje percepcję dotykową, wspiera procesy integracji sensorycznej aktywizując mechanizmy integracji sensoryczno – motorycznej jak również równoważy napięcie mięśniowe i kształtuje świadomość kinestetyczną.
Głównym celem terapii taktylnej jest wzmocnienie lub wytworzenie świadomości ciała oraz stymulacja receptorów skóry, poprzez stymulację zmysłu dotyku

Wskazania do terapii:

• porażenia mózgowe
• zachowania agresywne
• lęki i fobie
• opóźnienia w rozwoju umysłowym
• nadpobudliwość psychoruchowa
• trudności w nauce
• zaburzenia mowy
• spektrum autyzmu
• zaburzeniami zachowania

Terapia Ręki ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak również dostarczania wrażeń dotykowych i poznawania różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania. Służy do osiągnięcia samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego.
Wspomaga precyzyjne ruchy rąk, poprawia umiejętności chwytu, sprawność ruchową całej kończyny górnej, sprawność manipulacyjną dłoni, koordynację pomiędzy dłońmi, uczy zdolności skupienia uwagi i patrzenia, wzmacniania koncentrację, poprawia koordynację wzrokowo-ruchową.
Stymulacja dłoni pobudza bezpośrednio ośrodek w mózgu odpowiedzialny za dłonie, a pośrednio ośrodek ruchowy mowy. Poza tym na dłoniach znajdują się receptory odpowiedzialne za wszystkie narządy ciała człowieka. Dlatego też ich sprawność ma ogromne znaczenie w funkcjonowaniu całego organizmu.

Wskazania do terapii:

• nie podejmowanie czynności manualnych (malowanie, lepienie z plasteliny, układanie drobnych przedmiotów)
• problem z nauką czynności samoobsługi codziennej (ubieranie, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików itp)
• obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej
• problem z koordynacją obu rąk podczas czynności manipulacyjnych,
• trudności w wykonywaniu działań wymagających dużej precyzji (zbyt wolno lub za szybko i niedbale),
• problem z dotykaniem nowych i różnorodnych faktur,
• potrzeba zdecydowanego i mocnego ucisku dłoni np. siadanie na własnych dłoniach, bardzo mocne zaciskanie rąk na przedmiotach, uderzanie rękami w przedmioty o ostrych i wyraźnych fakturach
• porażenie mózgowe

Metoda Warnkego to pierwsza w Polsce metoda w całości opracowana dla potrzeb osób ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu, czyli z dysleksją. Głównym założeniem metody Warnkego jest to, że przyczyną trudności w nauce wśród dzieci są centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego. W metodzie tej skupiamy się przede wszystkim na przyczynach trudności, a nie na objawach zarówno w procesie diagnozy, jak i terapii. Ćwicząc poszczególne funkcje na poziomie bazowym, uzyskuje się poprawę na poziomie umiejętności czytania i pisania. Wspomaga również terapię logopedyczną. Wykorzystanie wysokiej klasy sprzętu medycznego oraz bogatej bazy pomocy diagnostyczno – terapeutycznych umożliwia osiągnięcie widocznych efektów w bardzo krótkim czasie. Trening jest atrakcyjny zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.

Metoda opracowana przez Freda Warnkego wspomaga prawidłowy rozwój procesów poznawczych, dostarcza efektywnych sposobów uczenia się, wyrównuje deficyty w zakresie centralnego przetwarzania informacji, poprawia funkcjonowanie w zakresie własnej motoryki i równowagi.
Efekty treningów są widoczne w stosunkowo krótkim czasie.